…
…
…
για την ΧΤΙΝΑ…
η ζωή μου: σπαταλημένη…πετυχημένα!
αυτό που θα πρεπε να είχα κάνει,
ήταν να γραφτώ σε σχολή σκοποβολής στα δεκαοχτώ
να εξασκούμαι τρεις ώρες τη μέρα...
θα είχα μοιράσει μοιραία τραύματα με απόλυτο τουπέ!
μετά θα πήγαινα για…φαΐ!
είμαι οπαδός του “φάτε τώρα”
δίνω την εντύπωση λιθόστρωτου που από πάνω του περάσαν αιώνες...
βαριέμαι να θυμάμαι…το παρελθόν μου
και με εκπλήσσει που η συνείδησή μου συνεχίζει ενεργά στο πόστο της…
οπότε είπα oh! αυτή είναι μια καλή στιγμή για διάλειμμα!
Blog dédié au projet eTwinning entre Grèce et Espagne du même titre
του Λευτέρη Παπαθανάση
Συγγραφέας
Art Feedback Machine
About Art and Politics
"το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή..."
This WordPress.com
Yes Darling, but is it Art?
No strings attached
Harry Smith's Anthology of American Folk Music
“Our battered suitcases were piled on the sidewalk again; we had longer ways to go. But no matter, the road is life.” Jack Kerouac
(Version 2.0)
12 Απριλίου 2012 at 3:46 μμ
χαχαχα, νομίζω ότι είμαστε βαθιά στην ομορφιά του θαύματος
μεγάλη αγκαλιά , πνεύμα βέβηλο!
χχχχχχχχχχχ
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
12 Απριλίου 2012 at 7:49 μμ
Καλή Ανάσταση στις σταυρωμένες υποδιαστολές και Καλό Πάσχα στα αναστημένα πνεύματα!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
12 Απριλίου 2012 at 10:41 μμ
Ο αναμάρτητος πρώτος να ρίξει τον λίθο…
Καλή Ανάσταση στους σταυρωμένους…..
(υποκλίνομαι βαθιά στις δημιουργίες σας, αγαπητή ….)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
13 Απριλίου 2012 at 4:35 μμ
Καλή Ανάσταση Katabran!
«ο εμός έρως εσταύρωται» (Αγ. Ιγνάτιος ο Θεοφόρος)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
13 Απριλίου 2012 at 5:11 μμ
Να σου ευχηθώ ξέχασα, Καλό Πάσχα λοιπόν και καλή Ανάσταση και γενικώς όλα να είναι καλά! Τζοκερικά φιλιά αυτή τη φορά
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
16 Απριλίου 2012 at 4:16 πμ
Χρόνια σου πολλά katabran!Χριστός Ανέστη!τα καλύτερα εύχομαι!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
16 Απριλίου 2012 at 4:24 πμ
Το ποίημα υπέροχο…μου άρεσε πολύ…χρόνια σου πολλά!!! 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
16 Απριλίου 2012 at 11:14 πμ
Απο ετυμηγορίες και σταυρώσεις άλλο τίποτα.Άσε που πριν TV λαλήσει τρεις οι τηλεΠιλάτοι ξεπλένουν συνειδήσεις και ο θεατής έχει λαλήσει 103!!!
Και τώρα κάτι μυοχαλαρωτικό.
Την ώρα που πραγματοποιείται λιθοβολισμός ενός φουκαρά ο Ιησούς μπαίνει στη μέση η διαδικασία σταματά και ψωνάζει στο πλήθος
«Ο αναμάρτητος να ρίξει πρώτος τη πέτρα»
Ξαφνικά μια πέτρα εκτοξεύεται και πετυχαίνει τον φουκαρά και τότε ο Ιησούς φωνάζει τσαντισμένος…..»Αμάν ρε μάνα…αμαν πια»
Μου αρέσει!Μου αρέσει!