προς αξιότιμον κον και καν

όποιος χάνει την αίσθηση των αναφορών

τρομάζει με τις κρίσεις

ας αφαιρεθεί λοιπόν

από τα χαρτονομίσματα

η χάρη του υδατόσημου

…

ο αέρας δυναμώνει μόνο με τα ασπροσμένα δέντρα

για να αποδειχτεί ότι οι έρημοι

δεν μετράνε σε αυτή την καταστροφή

…

φώτα της διασταύρωσης

αναβοσβήνουν μάταια

καθώς πεζοί και οχήματα

χάθηκαν στο ρήγμα της ανομίας

…

σκιές του ορατού;

μάλλον κύματα αποτυπώματα

της άδειας μεγαλοπρέπειας

…

δε θα ‘πρεπε ωστόσο

…

υ.γ. ο έλληνας, αποδεδειγμένα, πολύ τον λόγο και το μέλος αγαπά…όπως ακριβώς αγάπησε και τον Ξυλούρη! (7 Ιουλίου 1936 – 8 Φεβρουαρίου 1980)