– με το μαλακό, με το μαλακό, να μη μου κουραστείτε!
(τίποτα δεν είναι απλό και η παραμικρή φιλική χειρονομία μοιάζει με θαύμα)
-εσείς δεν είστε άνθρωπος!
(πλημμυρίζει αγάπη)
– εμ βέβαια, το ξέρω πως ο σακάτης δεν είναι άνθρωπος αλλά τί να σας κάνω;
(η φωνή υψώθηκε δισταχτική)
-λάθος! ο μόνος σακάτης είναι ο άνθρωπος!
(η φωνή υψώθηκε απαγορευτική)
-απαπά! ο άνθρωπος, σακάτης; μα τότε θα ‘μουνα κι εγώ άνθρωπος!