Daily Archives: 3 Ιανουαρίου, 2020

αυτό, εκείνη, το άλλο

20191215_162626Πέρασαν σχεδόν δέκα μέρες

Χρόνος σιδερένιος και κρύος

Στο περιθώριο τούτης της γραφής , ένα συναίσθημα γκαστρωμένο, λέει τι σύμπτωση αλήθεια, σήμερα που αποφάσισε να του γράψει, κατά βάθος ήθελε να μη του γράψει ποτέ

Οριστικά κι αμετάκλητα, γιατί κι ο έρως σαν την ελευθερία είναι, θέλει αρετή και τόλμη

Μένουν βέβαια κάποια πρακτικά πράγματα να τακτοποιηθούν, αλλά ευτυχώς υπάρχουν σημειώσεις στο περιθώριο του ημερολογίου της

Έτσι δεν υπάρχει ο φόβος και η έγνοια για εκκρεμότητες

Παραιτείται από όλα, ας ρυθμιστούν όπως να ‘ναι

Ας δοθεί η τελευταία παράσταση

Σταματά εδώ γιατί δε βλέπει τις λέξεις κι οι φράσεις της βγαίνουν στο περιθώριο

Στο περιθώριο, στο περιθώριο…

Λέξη επαναλαμβανόμενη, τόσο ατυχής μα τόσο καίρια

Το μολύβι της θαρρείς είναι ο δήμιος των σκέψεων που εκτροχιάζονται επικίνδυνα

Αν κι έχει την αίσθηση πως το σώμα της βγαίνει πριν από αυτές, πολύ αργά, από μια σκοτεινή γαλαρία…

Συνέρχεται αργά, αναρρώνει όπως λένε, μα τίποτα δεν αποκλείει να καταλήξει στο τέλος να γίνει η τρελή του χωριού, αν δεν έγινε ήδη από λογική ή από τρέλα

Ήπιε πολύ παραμυθόνερο βλέπεις, κυλάει στο αίμα της

Κι έγινε άλλη, έγινε εκείνη από Εκείνη

Εκείνη πήρε την θέση της

Πήρε τα εισιτήριά της, έσπρωχνε χαριτωμένα , και καθόταν στην πρώτη σειρά των θεαμάτων

Μονοπωλούσε το ενδιαφέρον των θαμώνων, των σκηνοθετών, των ηθοποιών, των παραγωγών

Έπαιρνε τα χειρόγραφα σενάρια και διόρθωνε με γελάκια τα αγχωμένα αποσιωπητικά

Η άλλη πάσχιζε να βάλει τάξη στις παραπλανητικές απαντήσεις που εισέπραττε καιρό τώρα:

«αυτό είναι εκτός θέματος»

«δεν μπορείς να το θέτεις έτσι»

«είναι σχήμα λόγου»

«όσο αφορά εμένα, αυτό δεν ισχύει»

«αυτό δεν είναι δικό μου πρόβλημα»

Τελευταία πιάνει τον εαυτό της να ενδίδει στον «θαυμασμό», μια συνήθεια πιο εθιστική από την οργή και πιο θλιβερή από το κάπνισμα

Θαυμάζει τα πάντα

Το βρίσκει όλο και πιο δύσκολο να αισθανθεί ζήλια, μίσος και περιφρόνηση

Αυτά είναι νεανικά αισθήματα

Είναι δείγμα αδυναμίας

Της αρέσει αυτό το κρυφό βίτσιο

Ναι, τα θαυμάζει απεριόριστα, σχεδόν όλα αυτά

Ακατάπαυστα να ψαχουλεύει , να διαβάζει, να, να, να, δίχως ανάπαυση, ναι δεν υπάρχει ανάπαυση για εκείνη

Τα πρόχειρα και μεγάλα παραμύθια διαλύθηκαν στο νερό που έπινε καιρό τώρα

Τώρα μόνο μικρά και τέλεια κλισέ

Όπως , αγάπη είναι… αυτό , Εκείνη, το άλλο


Le Cinéma va à l´école

Blog dédié au projet eTwinning entre Grèce et Espagne du même titre

Αυθόρμητες μεταβολές

του Λευτέρη Παπαθανάση

ΧΑΡΗΣ ΜΑΥΡΟΣ

Συγγραφέας

Toutestin Magazine

Art Feedback Machine

Redflecteur

About Art and Politics

απέραντο γαλάζιο

"το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή..."

lerestnadine

This WordPress.com

Bouquet of dreams

Yes Darling, but is it Art?

Marionettes Inc.

No strings attached

Harry's Music

Harry Smith's Anthology of American Folk Music

Land Streicher

“Our battered suitcases were piled on the sidewalk again; we had longer ways to go. But no matter, the road is life.” Jack Kerouac