ungatz

είναι ο ρεαλισμός ένα πράγμα με εννιά γράμματα, και είναι πράγμα ουσιαστικό αφού σημαίνει αποδοχή του όποιου άλλου … πράγματος όπως έχει

άλλο βέβαια τώρα, ποια είναι η ποιότητα ή το γεγονός που αυτό το πράγμα αντιπροσωπεύει ή αν η ακριβής κατάσταση και ο τρόπος του καθένα είναι αληθινά , γιατί δεν ισχύει το «αυτό που βλέπεις αυτό είναι», αλλά ισχύει «το δεν είναι αυτό που βλέπεις»…

και δεν το λέω εγώ, γιατί τι είμαι εγώ για να πω τέτοια , ένα απλό πλημμέλημα  είμαι που ωχριώ μπρος τον Lucky, που είναι ένα τεράστιο, εξαίρετο κακούργημα,  που δεν έχει φίλους, γιατί δεν ασπάζεται πως η φιλία κάνει καλό στην ψυχή, αφού η ψυχή δεν είναι πράγμα, άρα δεν υφίσταται…

ο Lucky είναι ένας 90χρονος, πεισματάρης κάτοικος μιας μικρής πόλης του Τέξας που ζει μόνος, κάνει γιόγκα κάθε πρωί , καπνίζει ασταμάτητα, ακούει μουσικές και τσαπίζει τον κήπο του, περιφέρεται στα στέκια του και μοιράζεται την γκρίνια και τ’ αποφθέγματά του, ζητάει βοήθεια μόνο για να λύσει δύσκολα σταυρόλεξα…

εντάξει, ο Lucky δεν είναι φίλος μου, αλλά θα γίνει κι ας μην είναι καλά, αν και η πίεσή του 115/790 είναι τέλεια, θα γίνει γιατί λατρεύω τα μυστηριώδη είδη και τις επιστημονικές ανωμαλίες, τα δύσκολα σταυρόλεξα, τους γενετικά τυχερούς και τα σκληροτράχηλα καθάρματα που όσο γερνάνε , τόσο περισσότερο ζουν…

ο Lucky είναι σαρωτικός, δε νιώθει μοναξιά επειδή ζει μόνος, είναι μαζί με άλλους συνεχώς, είναι ένα συνειδητοποιημένο τίποτα, που μαζί με άλλα τίποτα συζητά, έχει τα πάντα, κι ας έχει στο ψυγείο του μόνο γάλατα, δεν ετοιμάζεται για το απροσδόκητο, γιατί μόνοι ερχόμαστε και μόνοι φεύγουμε από αυτή την ματαιότητα, ο Lucky δε νιώθει μόνος, ίσως δε μπορεί μια αντωνυμία που πιθανόν να προέρχεται από το μινύθω (μειώνω, μικραίνω) ή το μανός (λίγος, αραιός), να αντιπροσωπεύσει έναν άνθρωπο που οι αλήθειες του βρίσκονται στα λεξικά, δεν του λείπει τίποτα και κανείς γιατί δε γίνεται να λείπει κάτι ή κάποιος όταν απλά δεν είναι εκεί που είσαι, και που απλά είναι κάπου αλλού κι αν δεν είναι κάπου αλλού δεν είναι πουθενά…

ο Lucky είναι εύθραυστος, αλλά από ακοή σκίζει, ακούει τα καμπανάκια του τρένου της ζωής και ακολουθεί το γεωγραφικό και πνευματικό ταξίδι ως ηλικιωμένος, ως  άθεος, προς την αυτογνωσία, την αποδοχή της θνησιμότητάς του και την ανάγκη του για ανθρώπινη επαφή…

έτσι με συνάντησε εχθές αργά το βράδυ και με έπεισε πως η ζωή είναι κάτι, όλα τα άλλα είναι ungatz…

παρέα καταφέραμε κι αποκαταστήσαμε την χαμένη πίστη μας στην ανθρωπότητα, αψηφώντας τα όρια και την πεπατημένη στο ζεστό φως του ήλιου και στο μοβ-μπλε της νύχτας…

ο Lucky αποδεικνύει την οικουμενικότητα της ανησυχίας για τη θνητότητα και κυρίως ως Harry Dean Stanton, λίγο πριν αναχωρήσει από τον μάταιο τούτο κόσμο, με μια συνεχόμενα καθηλωτική ερμηνεία δίνει στην ταινία όλη τη μαγεία και το βάθος που διαφορετικά θα της έλειπαν

Lucky,2017,John Carroll Lynch