παγκάκι

όνομα ουσιαστικό, γένους ουδετέρου,υποκοριστικό του πάγκος, συνήθως μακρύ από ξύλο ή μέταλλο…

είναι αυτός ο τόπος όπου ένα λαμπερό καθαρό πρωινό, από εκτίμηση σε κάποιες κατά συρροή πιεστικές εικόνες, το αναζήτησα, ως συγκεκριμένο ουσιαστικό, και όχι ως λήμμα,από προτίμηση,επίσης για έναν ύποπτο χαρακτήρα που του προσέδωσε χαρακτηριστικά από μηχανής θεού …

υπέροχο σημείο,βασίλειο φωτός και χρωμάτων, με φως γαλήνιο,δροσερό και ειρηνικό, χωρίς παραπετάσματα, μύθος αρχαίος…

πόσο μεγαλώνει η ονειροπόληση τώρα που το περιγράφω!πόσο εύκολη είναι και πόσο μεγαλώνει μόνη της!

εικόνες,πέσετε μόνες σας!

αλαφρώστε τα σκεπτικά μέτωπα των ανθρώπων που σας έχουν δει, μα το ‘χουν ξεχάσει…

αλαφρώστε τα βήματά τους που τελευταία έχουν βαρύνει, υπάρχουν τόσα είδη βαδίσματος όσα και τα σύννεφα στον ουρανό, δώστε τους φτερά!

μην επιτρέψετε το πέρασμα σε τυχαίες μέρες περαστικές, γιατί αυτό το παγκάκι φιλοξενεί αδιάλειπτα μια κυριακή…

η νοητική διεργασία που με επαναφέρει στα συγκαλά μου, βασίζεται σε μια συγκίνηση που πηγάζει από αυτή την εικονιστική σκέψη! σε αυτό το σημείο, τείνω να δηλώσω πως δε θυμάμαι κανένα άλλο παγκάκι της ζωής μου!

και κουρασμένη απ’όλη αυτή την αναζήτηση, μου φαίνεται μεγάλη ανάγκη ν’αποθέσω πάνω του το βάρος μου το τόσο εφήμερο κι άλλο τόσο συνειδητό…

αυτό είναι ένα εξαίσιο σημείο αυτοπροσδιορισμού και το αντικείμενο,είναι η ευκαιρία, το πέρασμα, ο μύθος που σας έλεγα νωρίτερα…

λυπάμαι αν με λεκτικές αδεξιότητες σας παρέσυρα ως εδώ φίλε μου, μα δεν υπήρχε στην καρδιά και το νου μου πρόθεση κακή, παρά μονάχα μια τρελή απατηλή αίσθηση εγγύτητας και μια πιο τρελή, προσομοίωσης ψευδαίσθηση…