η σιωπή…

όταν κατaφεύγω σε αυτή, αποθεώνω το μεγαλείο του βωβού κινηματογράφου!

…

γιατί η σιωπή είναι το μέτρο!

το μέτρο της διαψευσμένης ζωής,

το μέτρο των ακυρωμένων επαγγελιών,

το μέτρο της οργής,

το μέτρο της υποκρισίας,

μα περισσότερο, η σιωπή είναι ο πιο ενδεδειγμένος τρόπος να μη δεσμεύεται κανείς από τα λόγια του!

είναι και άλλα η σιωπή…

είναι μια άλλη γλώσσα, μια διαρκής θεμελειακή  αναζήτηση, μια δημιουργική πνευματική αναταραχή…

αυτά, για όσους γνωρίζουν, όσους έχουν νιώσει στο λαιμό τους, την ανάσα της φύσης, επειδή είναι σχεδόν ίδια με τη δική τους ανάσα!

αυτά, για τους χρήστες, αλλά όχι τους αφυδατωμένους χρήστες των «μου αρέσει», τους καταμετρημένους σε πίνακες στατιστικής και μετρήσεις θεαματικότητας ή ακροαματικότητας σιωπηλούς αποδέκτες της ψηφιακής οικονομίας …

προσδοκώντας λοιπόν, τη συνέχεια και την αποθέωση της εμπνευσμένης με τρέλα ανθρώπινης ιστορίας, διαγράφω κύκλους ανούσιους και υποκριτικούς και προτιμώ τον ήχο των ραδιοκυμμάτων και των επερχόμενων γεγονότων, χωρίς να με νοιάζει αν καταγραφώ ως ανίδεη, ρομαντική από τους κατόχους κοινωνιολογικών περγαμηνών…

για ένα φίλο …