το όνειρο ενός γελοίου…

είμαι γελοίος άνθρωπος…

τώρα με λένε τρελό!

αυτός θα ήταν ανώτερος τίτλος, αν δεν έπαυα να είμαι γελοίος για τους ανθρώπους…

μα τώρα πια δεν θυμώνω, γιατί όλοι είναι αρκετά «ευγενικοί μαζί μου, και όταν με κοροϊδεύουν, είναι, θάλεγες, ακόμα πιο ευγενικοί…

ευχαρίστως θα γελούσα μαζί τους, όχι τόσο με τον εαυτό μου, όσο για να τους είμαι ευχάριστος, αν δεν ένιωθα τόση θλίψη κοιτάζοντάς τους…

θλίβομαι που βλέπω πως δεν γνωρίζουν την αλήθεια, αυτή την αλήθεια που εγώ την γνωρίζω…

τι σκληρό που είναι να την γνωρίζεις μόνο εσύ!

 μα δεν θα καταλάβουν!

 όχι,δεν θα καταλάβουν…

…

να λοιπόν που ξέρω την αλήθεια.

αυτή την αλήθεια, την έμαθα πέρυσι το Νοέμβρη ακριβώς στις τρεις του Νοέμβρη, και 

από τότες την έχω πάντα μέσα στο μυαλό μου…

ήτανε μια θεοσκότεινη νύχτα, η πιο σκοτεινή νύχτα που μπορεί ποτές να γίνει…

γύριζα σπίτι μου, θυμάμαι, κατά τις έντεκα η ώρα, και ακριβώς σκεφτόμουν πως θα ήτανε αδύνατο να δεις μια νύχτα πιο σκοτεινή από εκείνη!

 

βλέπετε,όσο κι αν ήμουν αδιάφορος, ωστόσο είχα και κάποια ευαισθησία,

έστω και για τον πόνο,παραδείγματος χάρη…

αν με χτυπούσε κανένας, θα πονούσα…

μα κι από ηθική άποψη,αν μου συνέβαινε κάτι πολύ δυσάρεστο,

θα λυπόμουν όπως και πριν, ενώ στη ζωή αδιαφορούσα για τα πάντα…

 

όνειρο;

μα μήπως όνειρο δεν είναι η ζωή μας;

και μάλιστα θάλεγα τι σημασία έχει, τι σημασία έχει αν δεν ξανάρθει ποτέ πια ο παράδεισος κι αν δεν υπάχρει πια…

(αφού σας λέω, το καταλαβαίνω)

κι όμως, εγώ θα κηρύξω τον παράδεισο!

 κι όμως, τι απλό που είναι!

θα μπορούσαν μέσα σε μια μέρα, μέσα σε μια ώρα μόνο, ναξαναγίνουν όλα!

το ουσιώδες,

είναι ν’ αγαπούμε τον πλησίον μας σαν τον εαυτό μας,

ναι,

αυτό είναι το ουσιώδες και το παν,

χωρίς να χρειάζεται τίποτα’ άλλο!

τότε, αμέσως θα ξέρουμε πώς να χτίσουμε τον παράδεισο…

κι όμως, αυτή είναι παμπάλαια αλήθεια, 

την έχουμε διαβάσει και αναμασήσει εκατομμύρια φορές, 

μα δε παύει να είναι αποτελεσματική…

η συνείδηση της ζωής είναι ανώτερη απ’ τη ζωή,

η γνώση των νόμων της ευτυχίας είναι ανώτερη από την ευτυχία!

 αυτά πρέπει να καταπολεμήσουμε!

και θα παλέψω!

φτάνει να το θελήσουν όλοι και αμέσως όλα θα χτιστούν…

 …

όσο για το κοριτσάκι, έψαξα να το βρω …

και θα εξακολουθήσω να ψάχνω, να ψάχνω…

…

ο Αleksandr Petrov είναι ρώσος δημιουργός και σκηνοθέτης κινουμένων σχεδίων, το στίλ του μπορεί να χαρακτηριστεί σαν ρομαντικός ρεαλισμός…

το δυο βίντεο είναι η μεταφορά σε κινούμενα υαλογραφήματα από τον Αleksandr Petrov του φανταστικού παραμυθιού του Fyodor Dostoyevsky με τίτλο «το όνειρο ενός γελοίου ανθρώπου»,  απ’ όπου και τα μέρη του κειμένου…