watercolor painting , Karina Eibatova…
επειδή δεν παίρνω δώρο, αλλά μόνο δανεικά, επειδή το δώρο πήγε σε τέλη και χαράτσια, σού έχω μια έκπληξη!
ξέρω πως στήνεις όλη την ώρα σκηνικά, ξέρω πως είσαι ειδικός στη φαντασία…
φαντάσου λοιπόν μια έρημη πόλη που φοβάται να κοιτάξει γύρω της μήπως κάποιος παρακολουθεί…
νιώσε τον πανικό σε δόσεις από τα δελτία των ειδήσεων…
μύρισε τη χρεοκοπημένη ξιπασιά…
σκέψου όμως πως όλο αυτό είναι ένα κόμικς , από αυτά που χρόνια έχεις να διαβάσεις….
κι εκεί που περιμένεις να ξεπροβάλλει κάποιος ήρωας να ριχτεί στη μάχη για το καλό, σε διατάζω να γυρίσεις σελίδα …
εδώ, έκρυψα τις μουσικές!
κι αρχίζεις να ψάχνεις για κιθάρες που ξεσπάνε για ήχους που σε σηκώνουν σαν κύμα…
μου χαμογελάς κι αντιλαμβάνεσαι πως βρίσκεσαι σε ασφαλή νερά…
δεν είναι ασφαλή σου επισημαίνω, είναι απλά οικεία…
αυτό που ακούμε σημαίνει πως ζούμε και πως η ιστορία μας συνεχίζεται σε ένα χαρμόσυνο χάος…
αν δεν είναι κάτι σαν «δώρο» αυτό, τότε τί είναι;
Katabran's Blog 
17 Δεκεμβρίου 2012 at 9:19 μμ
χρεοκοπημένη ξιπασιά
!!!!!
Φχαριστώ για το δώρο!
Καληνυχτάννος!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
17 Δεκεμβρίου 2012 at 9:29 μμ
τί, δεν είναι «χρεοκοπημένη»;
:0
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
17 Δεκεμβρίου 2012 at 9:35 μμ
Απολύτως!
Μου άρεσε αυτός ο «μοντέρνος» όρος [«χρεοκοπημένη»] πριν από τον «προνεωτερικό» [«ξιπασιά»]. Μαζί περιγράφουν εξαίρετα την κατάσταση του νεοελληνικού κοινωνικού μορφώματος.
Φχαριστώ!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
17 Δεκεμβρίου 2012 at 9:36 μμ
κι εγώ φχαριστώ για την επιπρόσθετη αναφορά!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
17 Δεκεμβρίου 2012 at 9:22 μμ
Λοιπόν διαβάζοντας το , μου ήρθε εκείνο το σκηνικό που είναι στις παλιές καουμπόικες ταινίες , στο οποίο η πρωταγωνίστρια έχει στήσει απέναντι της όλα εκείνα που προσπαθούν να την καταβάλλουν (πανικό, δόσεις, θλίψη ) και τα κοιτάει κάτω από το καπέλο της βλοσυρά , κάτω από τον καυτό ήλιο, σε μια έρημη πόλη (ή καλύτερα σε μια πόλη που όλοι οι κάτοικοι έχουν κρυφτεί και τους έχουν αφήσει μόνους).
Ακούγεται μια μουσική από κάποιους πλανόδιους μαριάτσι ,που δεν ξέρω πως μπήκαν στο σκηνικό , και όλοι περιμένουν την επόμενη κίνηση της πρωταγωνίστριας .Άραγε θα νικήσει και θα φύγει στη δύση μαζί με το άλογο της και τον αγαπημένο της ή θα πέσει νεκρή από τις σφαίρες τους; Περίεργη σκέψη θα μου πεις ότι έκανα αλλά μυαλό είναι αυτό ξεφεύγει…
Καλησπέρα !
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
17 Δεκεμβρίου 2012 at 9:27 μμ
αν σου πω πως διάβασα τρεις φορές τη σκέψη σου…
🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
17 Δεκεμβρίου 2012 at 9:33 μμ
Τώρα καλό είναι αυτό ; χαχαχαχαχα
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
17 Δεκεμβρίου 2012 at 9:35 μμ
ενδιαφέρον , αφού με προβλημάτισε τόσο…
φχαριστώ σε!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
17 Δεκεμβρίου 2012 at 9:53 μμ
Χαρμόσυνο χάος…Ναι, μ’αρέσει αυτό! Όσο περνάει ο καιρός αντιλαμβάνομαι πώς μόνο με εικόνες κόντρα σ’αυτές που ζούμε θα μπορέσουμε να πάμε παρακάτω. Αλλιώς, ο απόλυτος, στεγνός ρεαλισμός θα μας τσακίσει….
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
18 Δεκεμβρίου 2012 at 1:43 μμ
σε αυτό το έργο, κόβουμε πολλές σκηνές αλλά όχι τις βόλτες…
🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
18 Δεκεμβρίου 2012 at 9:41 πμ
Murder By Death?
Calexico?
Woven Hand?
Ίσως και τα τρία
Άλλωστε κανένα σάουντρακ δεν αποτελείται μόνο απο ένα τραγούδι
Κάτι μεταξύ επιστημονικής φαντασίας σε στυλ Σπίνραντ και σύγχρονου γουέστερν σε στυλ ΙΕΚ Σέρτζιο Λεόνε.
Θα υπάρχει μπόλικη σκόνη,μπόλικη κακία,μπόλικος φόβος και αρκετές σφαίρες.
Οι κεντρικοί ήρωες λατρεύουν το χάος…δεν μπορούν να ζήσουν αλλού
Σκηνή πρώτη…….
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
18 Δεκεμβρίου 2012 at 1:42 μμ
έτσι εξηγούνται οι σφαίρες στον ύπνο μας…
το χάος είναι η αγαπημένη μου στάση!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
18 Δεκεμβρίου 2012 at 9:59 πμ
επειδή πολύ σύντομα, όλοι θα συναλλασσόμαστε με τέτοιου είδους δωράκια, πρέπει να ομολογήσω πως ένα τέτοιο είδος δώρου φαντάζει ως το ιδανικό πλέον :[
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
19 Δεκεμβρίου 2012 at 7:56 μμ
ένα ιδανικό χάος λοιπόν…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
18 Δεκεμβρίου 2012 at 6:20 μμ
Βρε βρε τον Μόντε Χέλμαν ή καλύτερα τον Κλιντ Ίστγουντ…Καλύτερα να γυρίσουμε σελίδα,αυτοί οι ήρωες που μάχονται το καλό μου τη δίνουν στα νεύρα αν και μπορώ να πω ότι είναι και διασκεδαστικοί ώρες ώρες…»I’m the agent of chaos», έλεγε ο Joker αλλά βλέπω ότι μετά από αυτό μπορεί να γίνει και ατάκα της Katabran, αυτή άλλωστε έχει δημιουργήσει το πιο καλοσκηνοθετημένο χάος μέσα στο γενικότερο κακοσκηνοθετημένο χάος…
Δανείζομαι μια κιθάρα, στο επόμενο χάος ίσως και να την επιστρέψω,αλλιώς ξέρεις σε πιο κόμικς θα με βρεις…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
19 Δεκεμβρίου 2012 at 7:55 μμ
o Justin Rutledge έχει ποικιλία…Joker, πάρε ότι σού αρέσει…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
19 Δεκεμβρίου 2012 at 10:50 πμ
Τότε το χάος αποκτάει πρόσωπο και οι κρυμμένες μουσικές που καλούνται να συνοδεύσουν ……………………………………
A penny for the band
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
20 Δεκεμβρίου 2012 at 9:21 πμ
NAI … , , … 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
19 Δεκεμβρίου 2012 at 7:53 μμ
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
21 Δεκεμβρίου 2012 at 7:00 μμ
[…] Η έκφραση “χρεοκοπημένη ξιπασιά”, από πρόσφατο ποστ της katabran: ένα χαρμόσυνο χάος… […]
Μου αρέσει!Μου αρέσει!