αν κάποιος έμπαινε στο κεφάλι μου, το ανοιχτό στους τέσσερις ανέμους, θα συναντούσε μερικές προτομές, παιδιά, έναν παράλογο πίνακα πολλαπλασιασμού, παιδιά, αμέτρητα vocabulaire, παιδιά, μια μέθοδο των τριών, παιδιά, ένα multum, non multa, παιδιά, χωριά, παιδιά, βουνά, παιδιά, λίμνες, παιδιά, νησιά, κι ένα τριαντάφυλλο που ονομάζεται rosarosarosamrosaerosaerosarosasrosarumrosis!
επ’ αφορμή μιας… χιονόπωσης που αναστέλλει εκπαιδευτικές διαδικασίες
η ζωή μου: σπαταλημένη…πετυχημένα!
αυτό που θα πρεπε να είχα κάνει,
ήταν να γραφτώ σε σχολή σκοποβολής στα δεκαοχτώ
να εξασκούμαι τρεις ώρες τη μέρα...
θα είχα μοιράσει μοιραία τραύματα με απόλυτο τουπέ!
μετά θα πήγαινα για…φαΐ!
είμαι οπαδός του “φάτε τώρα”
δίνω την εντύπωση λιθόστρωτου που από πάνω του περάσαν αιώνες...
βαριέμαι να θυμάμαι…το παρελθόν μου
και με εκπλήσσει που η συνείδησή μου συνεχίζει ενεργά στο πόστο της…
οπότε είπα oh! αυτή είναι μια καλή στιγμή για διάλειμμα!
la prose du monde
άλλη τιβί!!! το σχολείο της φύσης και των χρωμάτων
Anarchobeefheartism
το παράθυρο/περιοδικό ποίησης και άλλων αμαρτημάτων
Αυστηρώς Ακατάλληλο για ηλίθιους.. All Forgotten, All Blurred, All… Present a rebel,an artist,a gentle,my good heart always leads me back home.. a thought platform αγρότης μόνος … γράφει αθέμιτα… αιρε&σίας ανεξάρτητο σήμα αυτός, ο μισοκοιμισμένος δύτης… ανυπόμονος,μα δεν είναι μόνος αυτό το μπλογκ είναι μάλλον … a waste land – a world of broken images Γιάννης Μακριδάκης gasireu δισκορυχείον! ελ.λ.α.ς ένα εγκαταλελειμμένο βυτίο ένας έλικας με κοφτερές λεπίδες! επίτιμος… espοir – надежда – Hoffnung – speranza ZAXAΡΗ η δασκάλα… η ζωή με blogάρει… η μικρή ροκού & το ανήσυχο πνεύμα Herr K. θραύσματα και τις αποκομμένες λέξεις Indiblog ίχνος δια/γραφής καβουρδιστήρι στιγμών κανένας δεν ξέρει που βρίσκεται ο τάφος του… kkmoiris krotkaya… λέξεις, νότες και γραμμές… L ‘Enfant de la Haute Mer la vie en rose μαβιά κουφεταρία… μετά τον Μπαλζάκ, ο Μπωντλέρ… μη μαδάς τη μαργαρίτα! μη σε μπερδεύουν οι άνεμοι, μόνο στιγμές είναι… μιγάδικες ιστορίες μικρού μήκους… Μις Του Νου μοναδική τριανταφυλλιά ντελιριακά ταξιδάκια… ο βιβλιοθηκάριος o δείμος του πολίτη o πύραυλος των υπογείων ουσίες… πανδοχείον… Παράκελσος περαστικός… Post nubila πολυμίξερ Rubies and Clouds Ράκος 1.96 σημειωματάριον των κήπων… Στήλη Άλατος SIT DOWN NEXT TO ME short stories about zero and infinity stories from the city, stories from the sea spy Tales from the Durck Side Of Α Mind…. τα χαμένα επεισόδια… the cybercades project τελευταίος και… τρία τέταρτα 3 Times… 3 ευχές και καταϊδρωμένες! του κανενός το ρόδο; Τσαλαπετεινός το επίσημο blog των happyfew το κασετόφωνο της νταλίκας το Φαούδι γράφει… υπορεαλισμός you can checkout but … φιλο-λογικές απορίες… χωροβάτης… ψωταφίες κλώνοι…Blog dédié au projet eTwinning entre Grèce et Espagne du même titre
του Λευτέρη Παπαθανάση
Το προσωπικό μου blog
Art Feedback Machine
About Art and Politics
"το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή..."
This WordPress.com
Yes Darling, but is it Art?
No strings attached
Harry Smith's Anthology of American Folk Music
“Our battered suitcases were piled on the sidewalk again; we had longer ways to go. But no matter, the road is life.” Jack Kerouac
(Version 2.0)
Katabran's Blog 
18 Ιανουαρίου 2012 at 6:12 πμ
Ένα κεφάλι που χωράει παιδιά και τριαντάφυλλα είναι πάντα πολύτιμο.
Καλημέρα Τσοπανάκι
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
18 Ιανουαρίου 2012 at 11:04 πμ
γι’αυτο ειναι τοσο ωραιο το μυαλο σου. επειδη ειναι γεματο γελαστες φατσουλες και ροδα πολυχρωμα (κι ας θελεις εδω μεσα να τα παρουσιαζεις ασπρομαυρα για να ταιριαζουν στο ντεκορ 🙂 )
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
18 Ιανουαρίου 2012 at 11:47 πμ
Πόσα παιδιά χωράει το κεφάλι σου;)!
Και λίμνες, νησιά και βουνά….
Κι ένα τριαντάφυλλο με παράξενο όνομα….
Τι ενδιαφέρον κεφάλι είναι αυτό;!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
18 Ιανουαρίου 2012 at 6:24 μμ
Τελικά οι εκπαιδευτικές διαδικασίες δεν σταματούν ποτέ… Ειδικά όταν έχεις ένα κεφάλι γεμάτο κόκκινα λουλούδια και δέκα δάχτυλα που δεν ησυχάζουν με τίποτα…
Ε;…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
18 Ιανουαρίου 2012 at 9:28 μμ
Νόμιζα ότι το μυαλό των μεγάλων δεν κρύβει τίποτα ενδιαφέρον..Χαίρομαι που όσο περνάει ο καιρός αποδεικνύεται όλο και περισσότερο πόσο λάθος έκανα..
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
19 Ιανουαρίου 2012 at 1:46 μμ
Ενδιαφέρον κεφάλι….εμένα δεν θα έβρισκε τίποτε άλλο από λογαριασμούς επί λογαριασμών….( δεν βγαίνω μάνα μ’ , δεν βγαίνω…)…..
*Εντάξει …υπερέβαλα λίγο….
Μου αρέσει!Μου αρέσει!