5 Δεκεμβρίου, 2011

δυο «τύφλες»

By katabran

ποιος είναι πιο τυφλός όμως;

ο Θεός ή ο έρωτας;

…

στην ομορφιά της συγκινητικής μου αλήθειας…

στο φύλακα άγγελό μου…

που θα θελα να ξέρω τι νιώθει τώρα, πεινάει; νυστάζει; τι σκέφτεται; περαπατά; πετά; είναι εδώ; εκεί; είναι πού;

This entry was posted on Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2011 at 9:11 μμ and tagged with ρωτάς; and posted in Uncategorized. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.

17 responses to “δυο «τύφλες»”

Soduck
5 Δεκεμβρίου 2011 at 9:47 μμ

«ποιος είναι πιο τύφλα;»

Μου αρέσει!Μου αρέσει!

Απάντηση
Χαμένο Επεισόδιο
5 Δεκεμβρίου 2011 at 9:51 μμ

Μου αρέσει!Μου αρέσει!

Απάντηση
- Theorema
  6 Δεκεμβρίου 2011 at 12:08 πμ
  
  Ω! Κομματάρα…
  Χορεύουμε?
  
  Μου αρέσει!Μου αρέσει!
  
  Απάντηση
  - Χαμένο Επεισόδιο
    6 Δεκεμβρίου 2011 at 12:12 πμ
    
    Αμέ! Αρκεί να αρέσει το τραγούδι στον οικοδεσπότη.. 😉
    
    Μου αρέσει!Μου αρέσει!
χριστίνα
5 Δεκεμβρίου 2011 at 10:11 μμ

είναι εκεί δίπλα σου.άμα απλώσεις τα χέρια σου θα τον πιάσεις

Μου αρέσει!Μου αρέσει!

Απάντηση
- Ξεκαρδισμένο Γ(ι)ατί
  6 Δεκεμβρίου 2011 at 12:16 πμ
  
  Με μια κίνηση πιάνεις και τους δύο μαζί;
  
  Χμ! Κι αν ο ένας είναι δόλωμα για τον άλλο;
  
  Ε;
  
  Και ποιος είναι τι;
  
  Μου αρέσει!Μου αρέσει!
  
  Απάντηση
  - χριστίνα
    6 Δεκεμβρίου 2011 at 5:46 μμ
    
    στην πραγματική ζωή, η Solveig Dommartin ήταν ζευγάρι με τον Wim Wenders.στις λήψεις με τα ακροβατικά τραπέζ αρνήθηκε να έχει δίχτυ ασφαλείας παρότι τα εκτελούσε για πρώτη φορά. επιλογή που φόρτισε με άλλη ένταση τη σκηνή και όλη την ταινία.με πίστη και παραφορά φτιάχνονται τα αριστουργήματα.
    
    Μου αρέσει!Μου αρέσει!
- katabran
  6 Δεκεμβρίου 2011 at 6:05 μμ
  
  ανεπανάληπτο!
  φχαριστώ
  καλησπέρα αΧτίνα!
  
  Μου αρέσει!Μου αρέσει!
  
  Απάντηση
  - χριστίνα
    6 Δεκεμβρίου 2011 at 7:41 μμ
    
    καληνύχτα k
    
    Μου αρέσει!Μου αρέσει!
kafsokaliva
5 Δεκεμβρίου 2011 at 11:23 μμ

Ενίοτε…θυσιάζεται κιόλας.

Μου αρέσει!Μου αρέσει!

Απάντηση
Theorema
6 Δεκεμβρίου 2011 at 12:07 πμ

Αν ήμουν άγγελος θα σου έλεγα: «Ψιτ? Ούτε πεινάω ούτε νυστάζω. Ήρθα!».
Δεν είμαι όμως, κι έτσι θα αρκεστώ σε ένα γεια από την άλλη άκρη του κόσμου.
Ήρθε?…

Μου αρέσει!Μου αρέσει!

Απάντηση
Ξεκαρδισμένο Γ(ι)ατί
6 Δεκεμβρίου 2011 at 12:32 πμ

@ katabran

Εσείς υποθέτω είστε… ανοιχτομάτα (εκτός από στριμμμένη), και ενδιαφέρεστε για τους μονόφθαλμους και τους τυφλούς….

Νταξ!

Μου αρέσει!Μου αρέσει!

Απάντηση
- katabran
  6 Δεκεμβρίου 2011 at 5:02 μμ
  
  χαρούμενα να πορεύεσθε προσέχοντας τη δεξιά σπάλα ξεκαρδισμένο γατί!μπορείτε και χαρουμενότερα!λολ!!!
  
  Μου αρέσει!Μου αρέσει!
  
  Απάντηση
υπορεαλισμός
6 Δεκεμβρίου 2011 at 1:21 πμ

Μου αρέσει!Μου αρέσει!

Απάντηση
moodytimes
6 Δεκεμβρίου 2011 at 6:36 πμ

Ο Φύλακας Άγγελος είναι περίεργη υπόθεση,συνήθως δε θέλει να τον βλέπουν ή δε θέλει να τον καταλαβαίνουν.Βάση του μύθου,ειδικά του κινηματογραφικού δε πρεπει να αποκαλύπτει τη ταυτοτητά του στους «κοινούς θνητούς» για να μην επαναπαύονται και να μη ζητούν κάθε λίγο και λιγάκι τη βοηθειά του.Σινεμά…τι να πει κανείς?
Πόσο θαθελα να μουν εγώ «τύφλα» πιο τύφλα απ’όλους.

Μου αρέσει!Μου αρέσει!

Απάντηση
Joker
6 Δεκεμβρίου 2011 at 9:35 μμ

Θυμάμαι που όταν ήμουν πιτσιρίκι η μάνα μου για να κοιμηθώ, επειδή φοβόμουν το σκοτάδι, μου έλεγε ότι το έχω πάντα δίπλα μου ένα φύλακα άγγελο που με προστατεύει αλλά δεν το βλέπω γιατί οι άγγελοι προτιμούν να παραμένουν αόρατοι και να μην εμφανίζουν το πρόσωπο τους.Οπότε να ξέρεις ότι κάθε βράδυ κάπου εκεί γύρω σου θα είναι…

Μου αρέσει!Μου αρέσει!

Απάντηση
worldcity
8 Δεκεμβρίου 2011 at 9:20 πμ

κάτω από ένα βίντεο με τη μουσική του «Ο ουρανός πάνω απ’ το Βερολίνο» σπάνια χωράνε κάποιες λέξεις – αυτές όμως ναι

«στην ομορφιά της συγκινητικής μου αλήθειας…

στο φύλακα άγγελό μου…

που θα θελα να ξέρω τι νιώθει τώρα, πεινάει; νυστάζει; τι σκέφτεται; περαπατά; πετά; είναι εδώ; εκεί; είναι πού;»

Μου αρέσει!Μου αρέσει!

Απάντηση