25 Σεπτεμβρίου, 2011

η δόξα της αμάθειας

By katabran

τη κεφαλή κλείναι αναγνώστη μου…

Νέστωρ Παπαχρήστου – Πλαπούτας, «Η Δόξα της Αμάθειας,Τα αίτια της κακοδαιμονίας του ελληνικού κράτους»

πολλοί σ΄ αυτή τη χώρα έχουν ξεχάσει να προστρέχουν στους ποιητές…

τι να τους κάνεις τους οιωνοσκόπους αναγνώστη μου, όταν υπάρχει η δωρική, ενίοτε εκνευριστικά διδακτική, αλλά πάντα επίκαιρη και οικουμενική γλώσσα του Αλεξανδρινού;

για μένα βραδιάζει νωρίς και κλείνομαι στο σπίτι διότι Μάρτιαι ή Σεπτέμβριοι…. αι ειδοί πάντα ελλοχεύουν!

This entry was posted on Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011 at 9:31 μμ and tagged with and posted in Uncategorized. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.

18 responses to “η δόξα της αμάθειας”

  • moodytimes
    25 Σεπτεμβρίου 2011 at 9:47 μμ

    Aν β΄ζαμε φόρο στην αμάθεια,στην αγένεια και στην επιθετικότητα μήπως το κλεινε η Ελλαδάρα των πρωινάδικων και της παραθυροενημέρωσης το χρέος?
    Σκέφτομαι πως αν ο Καβάφης ζούσε στις μέρες μας θα απασχολούσε τους σύγχρονους φωστήρες με τη ποιησή του ή με την «ιδιαιτεροτητά» του?
    Καλά μας κουράγια

    Μου αρέσει!

    Απάντηση
  • xroma_anemou
    25 Σεπτεμβρίου 2011 at 9:50 μμ

    Γενικά ή προσωπικά… κάπου το διάβασα και σήμερα το πρωί και χθες…

    Μου αρέσει!

    Απάντηση
  • mplaougrinias
    25 Σεπτεμβρίου 2011 at 10:28 μμ

    Αμαθής είμαι και το παραδέχομαι…ρε λες να μου βγει σε καλό?
    Αυτό που θαυμάζω σε σένα είναι πως λές τόσα πολλά και ουσιαστικά με τόσο μικρα κείμενα…είδες εσένα σε μαθαίνω λίγο λίγο.
    Καλό βραδυ

    Μου αρέσει!

    Απάντηση
  • xroma_anemou
    25 Σεπτεμβρίου 2011 at 10:56 μμ

    Μαθαίνουμε ο ένας τον άλλο σιγά σιγά… προφανώς και δεν την είχαμε προσέξει!!! Την Κική Δημουλά την καταλαβαίνω πάντα – βαθιά συναισθηματική μέσα στην εγκεφαλικότητά της (αρκεί να μην υπογράφει πολιτικές διακηρύξεις…) Οι Rolling Stones με μπέρδεψαν κάπως… Να ‘ταν οι μόνοι, καλά θα ήταν θα μου πεις, katabran…
    ΥΓ. Τι να πω για το σκαναρισμένο κειμενάκι; Ε; Τι…;!

    Μου αρέσει!

    Απάντηση
  • Ράκος Κουρελάριος
    26 Σεπτεμβρίου 2011 at 7:50 πμ

    Σήμερα [πώς να το πω;] αισθάνομαι ολίγον βαρβα-ράκος [κι όχι ότι δεν είμαι… αλλά μην αρχίσω και την αυτοκριτική…]. Και νιώθω πως οι αρχαίοι μάς κυνηγάνε, και με το δίκιο τους, σαν ερινύες…

    ΥΓ1. Καλημέρα και καλή βδομάδα!
    ΥΓ2. Εκείνο το «κλείναι»… 😀

    Μου αρέσει!

    Απάντηση
  • Theorema
    26 Σεπτεμβρίου 2011 at 10:47 πμ

    Πόσο ανακουφιστικό είναι να περιπλανιέσαι στα μπλογκ και ξάφνου να πέφτεις σε κάποιον που θυμάται, αγαπάει, σου προσφέρει ένα τέτοιο κείμενο, ένα τέτοιο βίντεο, μια τέτοια ατμόσφαιρα!
    Μαγική είσαι, μαγική.

    Μου αρέσει!

    Απάντηση
  • Soduck
    26 Σεπτεμβρίου 2011 at 12:20 μμ

    «…Και όσο εμπροστά προβαίνεις, τόσο εξεταστική, προσεκτική να είσαι»

    Μου αρέσει!

    Απάντηση
  • χρηχα
    26 Σεπτεμβρίου 2011 at 5:49 μμ

    Η δ’οξα της αμάθειας δεν είναι η αιτία της κακοδαιμονίας του «Ελληνικού κράτους»…αλλά είναι το σύμπτωμα που κραυγάζει για την αιτία….
    Το «Ελληνικό κ΄ρατος» είναι σε παρένθεση γιατί ποτέ δεν ήταν κράτος….κι αυτό είναι η αιτία….το προτεκτοράτο δημιουργήθηκε εδώ, με τα όρια που έχει όσο γινόταν μικρότερα…. και μέσα στοιβάξανε τα ανθεκτικά υπολέιματα , όσων επιμένανε να δηλώνουν ΈΛΛΗΝΕΣ σε πείσμα των εκατονταετηρίδων που βαραίνουν από την διάλυση κάθε τι Ελληνικού…..μας στοιβάξανε εδώ μέσα και μας κοπανάνε καθημερινά στην ρίζα μας….με το τσεκούρι μέχρι να μας ξηλώσουν οριστικά….με μπροστάρηδες τους πολιτικούς μας τους υπαλλήλους αλοτρίων κυρίως αλλά και με άλλους οικομικούς υπάλληλους- αφεντικά…
    όμως….
    Ήταν λάθος τους που μας ξύπνησαν και μας βάλανε να σκευτόμαστε τελευταία …..αρχίσαμε να θεωρούμε πάλι ότι το «εθνικό» δεν είναι βρισιά…και ίσως να είναι και για το καλό μας…
    Και άλλα τέτοια ….

    Όπως το ότι η Ελλάδα δεν ήταν ποτέ κράτος….δημιουργήθηκε πριν από 200 χρόνια, κάπως όπως δημιουργήθηκαν τα Σκόπια πριν μερικά χρόνια…για εξυπηρέτηση αλότριων συμφερόντων…(για να μην παρεξηγηθώ…)

    Και λέγε λέγε …ίσως και να γίνουμε κράτος τελικά…

    Παραδόξως…πάντα μέσα σε μεγαλύτερα κράτη – μορφώματα αποδεικνύαμε την συνοχή μας….

    Μου αρέσει!

    Απάντηση
  • Τελευταίος
    27 Σεπτεμβρίου 2011 at 1:13 μμ

    «τη κεφαλή κλείναι αναγνώστη μου…»
    Είναι δυνατόν; Πως; Με τι παιδεία και με πάντως όχι αυτοθέλητα. Για τον Έλληνα του σήμερα μιλάω…

    Την καλησπέρα μου.

    Μου αρέσει!

    Απάντηση
  • Ράκος "Lumpen" Κουρελάριος
    2 Νοεμβρίου 2012 at 11:46 πμ

    «κλείναι», «κλίναι», «κλινάμαξα», «βαγκόν-λι»…

    Μιας και μου το ‘στειλε πρωί πρωί ο φίλος ο Νικόλας ο Περιστέρης, ας το μοιραστώ μαζί σας, επειδή 1. δεν έχω πια μπλογκ το έρμο και 2. βαριέμαι να το διαβάσω, αν και παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον:

    Click to access 9-ceb7-ceb4cebfcebeceb1-cf84ceb7cf83-ceb1cebcceb1ceb8ceb5ceb9ceb1cf83.pdf

    [Το βιβλίο «Η Δόξα της Αμάθειας» είναι, σε pdf]

    Καλημεράννος και καλημεράλλος! 🙂

    Μου αρέσει!

    Απάντηση
  • Ράκος "Lumpen" Κουρελάριος
    2 Νοεμβρίου 2012 at 12:03 μμ

    Να συμπληρώσω πως το βιβλίο εκδόθηκε το 1958.

    Και να μου τρίψω στη μούρη το:

    «Γέρο, κι αυτή τη φορά σε κέρδισε στα ζάρια ο Νέστωρ Πλαπούτας. Ένα χρόνο νωρίτερα…»

    ΥΓ. @katabran: αν επιβαρύνω το… περιβάλλον να μου το πείτε ευθέως. Θα πάω να φλυαρήσω αλλού. 🙂

    Μου αρέσει!

    Απάντηση
  • Ράκος "Lumpen" Κουρελάριος
    2 Νοεμβρίου 2012 at 12:07 μμ

    Μουσικούλα δεν σας έβαλα [ούτε κανάλι στο youtube έχω πια το έρμο]:

    Μου αρέσει!

    Απάντηση

Σχολιάστε

Le Cinéma va à l´école

Blog dédié au projet eTwinning entre Grèce et Espagne du même titre

Kein Ort

TIME

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ

Αυθόρμητες μεταβολές

του Λευτέρη Παπαθανάση

ΧΑΡΗΣ ΜΑΥΡΟΣ

Συγγραφέας

Toutestin Magazine

Art Feedback Machine

Redflecteur

About Art and Politics

απέραντο γαλάζιο

"το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή..."

lerestnadine

This WordPress.com

Γιάννης Γρηγοριάδης

Bouquet of dreams

Yes Darling, but is it Art?

2310net.wordpress.com/

Ρεμπελίσκος

ΤΗΣ ΨΥΧήΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΙόΤΗΣ

Flavorwire

Marionettes Inc.

No strings attached

Harry's Music

Harry Smith's Anthology of American Folk Music

Land Streicher

“Our battered suitcases were piled on the sidewalk again; we had longer ways to go. But no matter, the road is life.” Jack Kerouac

nO fUtUrE wItHoUt MusiC

(Version 2.0)