έβαλε το χέρι στην τσέπη,
έβγαλε ένα νόμισμα
και μου το πέταξε,
κάνοντάς το να στρίψει στον αέρα με τον αντίχειρα
παραδόξως το έπιασα!
ένα ελαφρά ακανόνιστο σχήμα
ένας αργυρός δίσκος
είδα πάνω του ένα μισοξαπλωμένο λιοντάρι να κοιτάει πάνω απ τον ώμο του
έτσι με κοιτάς όταν φεύγεις, μου είπε
ένα χαρακτηριστικό σχέδιο από τη Μίλητο…
ο παππούς μου, μου τα χε μάθει να τα αναγνωρίζω!
πολυταξιδεμένο νόμισμα, σκέφτηκα
ίσως τα παιδιά που λιάζονταν και φιλοσοφούσαν σε κείνη την ακτή,
να το έπαιζαν στα χέρια τους πριν δυο χιλιάδες χρόνια , σκέφτηκα
μπορεί να σου φανεί χρήσιμο, είπε
σε κατάσταση ανάγκης θα μπορούσε να σου αγοράσει φαγιά και ποτά, γέλασε
ίσως ήταν η αμοιβή του Γοργία ή του Πρωταγόρα, σκέφτηκα
ίσως ήταν και η αμοιβή για την οποία απαξιούσε ο Σωκράτης, σκέφτηκα
ίσως το είχαν κλέψει ίωνες ληστές, σκέφτηκα
ιωνία είναι αυτή!
μια γη που είχε εφεύρει νομίσματα και σκέψεις!
μια γη που δάμαζε μέταλλα τυπώνοντάς τα με ιδέες!
κατά περίεργο τρόπο κρατώντας το στη χουφτα μου,
ένιωθα τόσο κοντά στους νομισματοκόπους,
σα να ανταλλάζαμε χειραψία…
…
επανήλθα, μια τέτοια στιγμή υποτίθεται οτι πρέπει να πεις κάτι
αξιομνημόνευτο,
πνευματώδες,
διαφωτιστικό!
σιωπή!!!
οφείλω να ομολογήσω, ψέλλισα, πως δεν αισθάνομαι
ούτε αξιομνημόνευτη,
ούτε πνευματώδης,
ούτε διαφωτιστική!
όταν προσγειώθηκα, ήμουν μοναχή και φοβισμένη!
…
όσο ήσυχα μπήκε,
τόσο ήσυχα αποχώρησε…
οι ίδιες οι αναχωρήσεις μπορεί να είναι ιδιαίτερα βαρετές…
ακούς τον ήχο απ τα βήμτα που σβήνουν
και συχνά δεν υπάρχει τράβηγμα…
οι αναχωρήσεις σπάνια αποκαλύπτουν τη σημασία τους αμέσως:
συνήθως δε νιώθεις διαφορετικά ένα λεπτό πριν απ΄ότι ένα λεπτό μετά…
έχουν ετεροχρονισμένη δράση,
λανθάνουσα…
ακόμα και οι πιο αδύνατοι από εμάς μπορούμε να αντέξουμε μια απώλεια
για μερικές ώρες
για μερικές μέρες
για μερικές βδομάδες
συμπέρασμα: οι μήνες είναι που μας διδάσκουν τι λείπει
…
από διανοητική άποψη
με άφησε όπως με βρήκε
αν και βέβαια με μια μνημοθήκη με αξιόλογες επιλογές
και με κάτι που…
αν δεν είναι αισιοδοξία,
είναι δύσκολο να το ξεχωρίσεις από αυτήν…
αδυνατώ να πω α***η, από πεποιήθηση je barre l’ intrus!
είναι ταπεινωτικό το ότι η απάντηση είναι τόσο απλή
τόσο μπροστά στα μάτια μου
οι σοφοί το χουν πει
αλλα
όπως και οι περισσότερες αλήθειες
με κάνει να πλήττω
θα το αλλάξω
θα βάλω το μπρος πίσω
θα το κάνω ξενικό
ηπάγα
ηπάγα
ηπάγα
κεφάλαιο που δεν κλέβεται!
όχι σαν το αργυρό δίσκο με το λέοντα!
όχι οτι είναι ευκολότερο να το βρεις
ή να το κρατήσεις
συμπέρασμα: μπορεί να υπάρχει μόνο μία ηπάγα!
…
μπορεί να ξαναειδωθούμε…έχουν συμβεί και πιο παράξενα, ψιθύρισα στην πόρτα!
πάνω της είχα γράψει με πλαγιαστά γράμματα:
κυρίες και κύριοι επισκέπετες από το διάστημα
(στο εσωτερικό, ενθαρρύνεται το χαζό αλλά περήφανο για τον εαυτό του χιούμορ)
όπως είχε παρατηρήσει ο Σόλων πριν από …καιρό
υπάρχουν πράματα που θα δει ένας άνθρωπος κι ας προτιμούσε να μην τα βλεπε!
συμπέρασμα: εκείνη η πόρτα ήταν ένα απ’ αυτά!
…
ο διαιτητής μου έδειξε τη γραμμή, τον κύκλο και το σημείο της συμμετρίας
γιατί με βγάζεις τόσο πολύ στη σέντρα; ρώτησα
έτσι που φωνάζω πόσο λίγο πιστεύω στην ηπάγα,
θα με κάνουν κόσκινο μόλις με αντικρύσουν!
φοβάμαι!
πήγα στο κόρνερ και πάρκαρα το περιεχόμενο του στομαχιού μου!
συμπέρασμα:ο φόβος είναι δυσκολοχώνευτος…
…
έψαξα στην τσέπη μου για μαντήλι και βρήκα ένα χαρτί
με πλαγιαστά γράμματα:
δεν υπάρχει αμφιβολία οτι οι άνθρωποι που είναι πραγματικά ταλαντούχοι είναι μπελάς!
συμπέρασμα: ένα πράμα που δεν μπορώ να αποφασίσω είναι αν εσύ είσαι προικισμένος και μπελλάς ή απλώς μπελλάς!
…
μπορεί να ξαναειδωθούμε…έχουν συμβεί και πιο παράξενα…τότε ίσως θα μπορέσεις να αποφασίσεις!
Katabran's Blog 
7 Μαΐου 2009 at 6:24 μμ
Που πας μάναμ; έχω πολλες άγνωστες λέξεις…Δεν θα πω άλλα… νομίζω δεν τα χρειάζεσαι. Εσύ ξέρεις καλύτερα.Μια καλησπέρα μόνο κοπέλα μου και να σαι καλά οτι κι αν κάνεις!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
7 Μαΐου 2009 at 6:30 μμ
Χριστός Ανέστη!"You and I will meet again When were least expecting it One day in some far off place I will recognize your faceI wont say good-bye my friend For you and I will meet againIve got a feeling so strong Maybe someday our paths will cross"(Tom Petty – You & I Will Meet Again)αφιερωμενο :[
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
7 Μαΐου 2009 at 6:32 μμ
Α στα κομμάτια…ψυχοπλακώθηκα!Καλά το ότι το κείμενο είναι υπέροχο…αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο….μιλάμε για γραφή όχι…..!!!Ρε συ αμαρτία είναι να μη τα κάνεις κάτι σα βιβλιαράκι…Ωχχχχχ βαρύ μου πεσε
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
7 Μαΐου 2009 at 6:46 μμ
ζω……αποκλείεται…δεν ζω……..ρενώ……πεζώ…….τον….την……το……….παίζω…….αισθάνομαι……..τα πάντα ολα……..μυγα……μισο…..να την σκωτώσω……ξεψυχοπλακωθηκατε…….τώρα;ρε μπελλας που σας βρηκε….σιγα ρε ταγαααρρρμην τα κανω και συναξαρρρ!αποκλειιιιιιιιιιιιιιιιεται σου λεωαποκλειιιιιιιιιιιιιιιιεται σου ειπανα σοβαρευτω μια μερα και να σκασωτην κλωτσια μου θα στη δωσωτην μπουνια την τελευταιιιιασαν τσι τελειιιιες θα σε δειχνειτο μηχανημα πιο τεεεεζαααα….ασελγησα σ ενα μικρο βουσκοπουλο!με το μπαρδον!υγ.ειχες δικιο Μπισου!γκαγκαααν γκαγκαααν!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
7 Μαΐου 2009 at 7:17 μμ
Εεεεε ο μα το είπε I will be back με δικό του τρόπο…. και αμα back μετάααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααα αχ και βαχ! 1940 το version μου έπεσε Κ.ομματάκι μμμμμμμμ από εμπολεμη ζώνη, λολ!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
7 Μαΐου 2009 at 7:56 μμ
ισως..σκεφτηκα κ γω ισως παλι δε σκεφτηκα καθολουισως ..παλι ειναι οπως τα ειχε πει ο σολων…υπάρχουν πράματα που θα δει ένας άνθρωπος κι ας προτιμούσε να μην τα βλεπε!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
7 Μαΐου 2009 at 8:06 μμ
Αυτά τα I will be back και τα θαθαθα-επιστρέφω σε λίγο μου θυμιζουν το … Τι ώρα είναι;Τι μέρα είναι;Και ποια χρονιά;Το θέμα είναιΝα έχεις βούτυρο Στη φρυγανιά…-Αλλοζανφάν πρωί πρωίκαι στη ζωή να λες ουίκι ας είναι σκάρτηΑυτό που ζούμε είναι αυτόΚαι πες πως παίζουμε κρυφτόΜες στην καρδιά του ΠαρισιούΜες στην Μονμάρτη
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
7 Μαΐου 2009 at 8:19 μμ
πολύ όμορφο κείμενο … η σέντρα σου ταιριάζεικαλό βράδυ
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
7 Μαΐου 2009 at 9:33 μμ
πήγα στο κόρνερ και πάρκαρα το περιεχόμενο του στομαχιού μου!ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Να μην τρως άλλη φορά ληγμένα γιαούρτια! Λαίμαργη!!!!!!Αφήνω την καλησπέρα μου και την κάνω με ελαφρά……
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
7 Μαΐου 2009 at 10:33 μμ
Στη σέντρα πας όταν έχεις δεχτει γκολ….απο τη στιγμή που κάνεις σέντρα το παιχνίδι δεν έληξε κι έχεις και τη μπάλλα.Τελικός παγκοσμίου κυπέλλου 1974 οι Ολλανδοί ξεκινάν με σέντρα το ματς και ύστερα απο 17 πάσσες κερδίζουν πέναλτυ κι ανοίγουν το σκορ.Ως φευγάτος..καταλαβαίνω το κείμενο,αυτό που δε καταλαβαίνω είναι γιατι οι φευγάτοι να θεωρούνται προβληματικοί?Όσοι δεν είναι φευγάτοι είναι οι υγιείς σα να λέμε?Α μπα..ε΄ναι τόσο όμορφη η πραγματικότητα που βιώνουμε..τόσο δίκαιη και αγγελικά πλασμένη…που δεν υπάρχει λόγος απόδρασης?Έστω και για λίγο?Και κάτι άλλο το αντίθετο του "φευγάτος" ποιο είναι ?Ο ερχόμενος?Ωραια και ο ερχόμενος απο κάπου αλλού δε φεύγει για να έρθει?Αυτός που φεύγει και αυτός που μένει?Εντάξει αλλά κι αυτός που μένει …δε βαρέθηκε ?Αμαν..τα ίδια και τα ίδια…Σιγά μη κάνω σημαία μου το ρουτινιάρη.Ας πάει ο καθένας στο κόρνερ του..κάτι θα εχει να βγάλει…δε τρώμε μόνο υγιεινα άλλωστε.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
7 Μαΐου 2009 at 11:32 μμ
Tην άποψή μου για τα γραπτά σου, τη γνωρίζεις…. Μέθη …Καλή σου νύχτα, Αννούλα της σκέψης…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
8 Μαΐου 2009 at 1:54 πμ
Αυτή τη φορά αδυνατώ να σχολιάσω…μόνο ν\’αντιγράψω μπορώ…"οι αναχωρήσεις σπάνια αποκαλύπτουν τη σημασία τους αμέσως:συνήθως δε νιώθεις διαφορετικά ένα λεπτό πριν απ΄ότι ένα λεπτό μετά…έχουν ετεροχρονισμένη δράση,λανθάνουσα…ακόμα και οι πιο αδύνατοι από εμάς μπορούμε να αντέξουμε μια απώλειαγια μερικές ώρεςγια μερικές μέρεςγια μερικές βδομάδεςσυμπέρασμα: οι μήνες είναι που μας διδάσκουν τι λείπει"Συγχώρεσέ με που αντέγραψα καταμπραννούλα:-)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
8 Μαΐου 2009 at 2:20 πμ
οι αναχωρήσεις όντως εχουν ετεροχρονισμένη δράση και μάλιστα λανθάνουσα … όποιος δε πιστεύει ή δεν το έχει ζήσει το λίθο πρώτος βαλέτωΥπέροχη!!!!! η γραφή σου και εκείνο που θέλεις να περάσεις με το κείμενο και με την μουσική ενδυμασία του..Να σαι καλά … και πάντα τέτοια πληθωρικά γραψίματα για όσα δε γράφεις!!!!Την καλησπέρα μου
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
8 Μαΐου 2009 at 7:20 πμ
Καλημέρα σπουδαία Άννα.Σπουδαία, γιατί κάνεις πάντα τη σκέψη να αναταράσσετε στου μυαλού την ανεραστία στάση για τη γνώση… Ίωνας ήταν κι ο Διογένης, όπου λένε… καταχράστηκε το δημόσιο πλούτο και εξορίστηκε στην Αθήνα…Άγνωστο εάν είναι το νόμισμα που πλήρωσε για τις κυνικές γνώσεις το δάσκαλο Αντισθένη….άγνωστο ακόμα κι αν το μοίρασε ο Κράτης στους φτωχούς τότε, για να εισχωρήσει στο κίνημα/ελευθέρα σχολή των κυνικών….Το πνεύμα όπου θέλει πάει και άναρχα τις σκέψεις, τα ταμπού σπάει για να μορφώσει άλλους κύκλους ίσως καθαρότερους…κάποτε σκοτεινούς…..Στα χρόνια του πόνου, της αλήθειας η ανταλλαγή παραγόμενων προϊόντων ήταν η μόνη διαδρομή επιβίωσης…Λένε ότι η Ξανθίππη, με προϊόντα ανταλλαγής μεγάλωσε τους γόνους του Σωκράτη….Όμορφο ρομαντικό μου φαντάζει…με ταξιδεύει σε κάτι πιο κοντινό, στο “ψεύδος” του κρυφού σχολειού…Κι είχε καταφέρει αυτός ο φοβερός Αλί, εκεί στα Γιάννενα, την τρίγλωσση Ακαδημία (αλβανικά-ελληνικά-τουρκικά)…αφού πρώτα είχαν γδάρει οι ομοϊδεάτες του ζωντανό τον σκυλόσοφο Διονύσιο (1540-1611 μ.Χ.)…Κανένας δεν μιλά πια για τον “κακoδιονύσιο”, που είχε οργανώσει μια απ’ τις πρώτες επαναστάσεις στη Θεσσαλία και που μερικοί προδότες έλληνες πήραν κάποια νομίσματα από τους τούρκους…. η επανάσταση καταπνίγηκε στο αίμα «άναρχων» αδελφών…κατά τους κατακτητές τούρκους πάντα…..Αναρχία= εκείνο που διαρρηγνύει το κατεκτημένο δήθεν σήμερα….Όπου αύριο θα είναι κατεστημένο και μεθαύριο παρελθούσα υπόθεση….Ποια λοιπόν απόφαση να πάρει η μοίρα….Αν θα ξανασυναντηθούμε με το νόμισμα στην μελλοντική πληρωμένη προδοσία, ή, την αιώνια, του πόνου, ανταλλαγή προϊόντων; Σε ευχαριστώ Αιγαίο της γνώσης, του χρώματος, του αρώματος, της ελληνικής σκέψης.Να είσαι πάντα φωτεινή, χαρούμενη, δημιουργική.Άννα
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
8 Μαΐου 2009 at 8:09 πμ
Ας….Barcaρουμε λοιπόνΦιλιά κι απο δώ
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
8 Μαΐου 2009 at 9:44 πμ
οι αναχωρήσεις σπάνια αποκαλύπτουν τη σημασία τους αμέσως………ειναι ομως στη φυση μας να φευγουμε…….τα παντα ρει ….προς νεες κατευθυνσεις…..περνουμε κατι απο το παρελθον …..αφηνουμε κατι δικο μας …..αλλιμονο σε οποιον βαλτωνει…καλα να περνας…..καλα να εισαι και να κανεις οτι σ ευχαριστει οτι γεμιζει τις αποσκευες σου….:))
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
8 Μαΐου 2009 at 12:41 μμ
γραφω αστεια και συντομα απλα γνωσεις κι εμπειριες δικες μου , δηλ των ανθρωπων…αναχωρωντας και εισχωρωντας συναμα εξω απο αλλα και μεσα σε μενα…δεν ειναι ανησυχητικο, αλλα φχαριστω για το ενδιαφερον, χαιρω ακρας υγειας…και αρεσκομαι σαν κοτσανι να κορταρω το λουλουδι!καλημερες!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
9 Μαΐου 2009 at 7:29 μμ
όταν φεύγεις καικοιτας πανω απο τον ώμο σουδείχνειςαναποφασιστικότητα, αναστολήήανησυχία για την πλάτη σου.είσαι ένα λουλούδι εδώ πουχαιρετώ
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
9 Μαΐου 2009 at 9:37 μμ
μας ταξίδεψες πάλι… σε τόπους και "πράματα που θα δει ένας άνθρωπος κι ας προτιμούσε να μην τα βλεπε!"ευτυχώς που στη ζωή μας ακόμα μένει και"…κεφάλαιο που δεν κλέβεται!"σε ευχαριστώ……………………
Μου αρέσει!Μου αρέσει!