"…Ήταν σαν να πέρασε από δώ ο Έτσι και να μας έδωσε ζωή, και να γινήκαμε όλοι έτσι, και ξαναφεύγοντας ο Έτσι ρούφηξε όλη τη ζωή, παίρνοντας πίσω ό,τι είχε δώσει. Μαζί και μια σταγόνα απ’ τον καθέναν. Ίσως του χρειαζόταν για να ‘χει τη δύναμη να περπατά, για το αίμα που ‘χε χάσει. Ίσως αυτό νομίζουν όλοι. Κι ίσως γι’ αυτό τον αποφεύγουν, τον βρίζουν και τον θεωρούν αλήτη. Ίσως το πήρα κι εγώ έτσι. Αλλά τον ξέρω ‘γώ τον Έτσι. Και ήμουν πριν κι εγώ σαν Έτσι. Θέλει κουράγιο να ‘σαι Έτσι. Για να μπορείς να παραμένεις έτσι, πρέπει να παίζεις την ψυχή σου. Κι εγώ το ξέρω, δεν είν’ έτσι. Και ο καθένας είν’ ο Έτσι…"
με ένα κλικ στις πράσινες αράδες το ταξίδι ξεκινά στου Άσιμου τον τόπο…
re to Αnnyra ‘s blog!!!
Quote
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΣΙΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ (Σύγχρονοι έλληνες ποιητές).
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΣΙΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ (Νικόλας Άσιμος).
Θα το Δείξει κι ο Καιρός
Της ρουτίνας το τραγούδι πέστε, άρχοντες και δούλοι, μια ζωή
Ρίξτε φράγκα στο νταούλι να καεί το πελεκούδι
στην ανάσταση.
Ρεφρέν.
Θα το δείξει κι ο καιρός, είμαι ο πιο δυνατός θνητός,
θα χορεύει κι ο Θεός, μοναχός του και ατός Θεός.
Έμαθα να συχωράω, να μιλώ χαμογελάω με τα σας.
Με τα σας που δε σχωρνάτε, μόνο ξέρ’ τε να ρουφάτε
το μεδούλι μας.
Ρεφρέν.
Θα το δείξει κι ο καιρός, είμαι ο πιο δυνατός θνητός,
θα χορεύει κι ο Θεός, μοναχός του και ατός Θεός.
Στο κανάλι αυτό που πάω δε θρηνώ, δεν προσκυνάω, δεν γερνώ,
τον αγώνα μου κρατάω στο κανάλι αυτό που πάω
και τον κουβαλώ.
Στους λαβύρινθους που πάτε μάθετε να μη βρομάτε
καταναγκασμό,
ίσα το κορμί κρατάτε, μάθετε να πολεμάτε το ραγιαδισμό.
Ρεφρέν.
Θα το δείξει κι ο καιρός, είμαι ο πιο δυνατός θνητός,
θα χορεύει κι ο Θεός, μοναχός του και ατός Θεός.
Αν μου πείτε πως πονάτε και πεινάτε και διψάτε,
σας ακολουθώ.
Μόνο ξέρ’ τε πως στον πόνο, πείνα δίψα και στο χρόνο
άντεξα χωρίς βοηθό.
Στο κανάλι αυτό που πάω τη ζωή την πελεκάω,
βλάσφημος για σας εγώ.
Έχω φόβο μα κρατάω, και νεκρός θα πολεμάω,
δεν είμαι ραγιάς εγώ.
Ρεφρέν.
Θα το δείξει κι ο καιρός, είμαι ο πιο δυνατός θνητός,
θα χορεύει κι ο Θεός, μοναχός του και ατός Θεός.
Το ποίημα/στοίχο ετούτο το έγραψε και το τραγούδησε στην εποχή της δικτατορίας στο μαγαζί <<Σούσουρο>> 1968-1971.
Katabran's Blog 
29 Απριλίου 2009 at 5:06 μμ
Να ξέρεις Άννα…. πως από εκεί…όπου κι αν πλέει ο αφρός του πνεύματος του….Θα γελά….γιατί δυο Άννες του έδωσαν χώρο να κατ@@ρήσει για μια ακόμα φορά το κατεστημένο…το δήθεν…το κάπως…Η κρίση του για την αλήθεια ήταν μοναδική!!!Ξεχώριζε τον έσω πλούτο απ’ τον πλαστό με μια ματιά…Υπήρξαν δάσκαλοι πανεπιστημίων που υποκλινόταν στο πνεύμα τους…..Αλλά και αλητήριοι δήθεν….που τους ξέρναγε.Το ευχαριστώ είναι ελάχιστο.Άννα
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
29 Απριλίου 2009 at 5:20 μμ
Χριστός Ανέστη!ποιητικη διαθεση λοιπον σε διαspaceιακη συνεργασια!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
29 Απριλίου 2009 at 5:31 μμ
βρες τη δυναμη σου κι ελαελεγχο θελει και η τρελλαεγω εχω καθαρισεικαι αυτο ισως βοηθησει…πες μου σε τι διαφερουν το @@ απο το ου…μη με παιδεψεις αλλη φορα!το γ@μ@ς το ετσι!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
29 Απριλίου 2009 at 5:45 μμ
Keep on (K)rockin\’ in the "free?" world….Μπαγάσα..κοίτα να περνάς καλά κει πάνω!!!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
29 Απριλίου 2009 at 5:52 μμ
Άννα ναι ….να κατουρήσει ότι είναι δήθεν…Κάποτε θα σου πω, πως γεννήθηκε “το κατουρήσω” και μια μεγάλη αιτία ήταν η Κατερίνα Γώγου…που είχε μπει λίγο αργά στην τότε παρέα….Όπως το άκουσα…Τελικά η φυγή…θέλει κότσια…Άννα
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
29 Απριλίου 2009 at 6:04 μμ
αλήθεια (α-λήθη) λες!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
29 Απριλίου 2009 at 6:13 μμ
Twra bebaia mikrh shmasia exei alla tha kanw mia mikrh parathrhsh.gia ton asimonikola nomizw pws prepei.to onoma tou htan Asimopoulos kai oxi asimakopoulosetsi gia tous metepeita mousikous ereunhtes
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
29 Απριλίου 2009 at 6:19 μμ
1977 δίπλα από την κεντρική είσοδο του πολυτεχνείουπροχωρημενο απόγευμα, αρχές της νύχταςπολλά τα τραπεζάκια, πολιτικά βιβλία, κόκκινα, μαύρααμούστακος εγώσε ένα ξεχωριζε ένας \’λεχρίτης"ψηλός, αδύνατος, με πλούσια μακριά γενειαδαο ασιμος είπε ένας από την παρέαο άσιμος απόρησα θαυμάζοντας εγώείχα ακούσει για ένα θεριό που δεν τον κάνανε καλάεκατό χωροφυλάκοι.ευκαιρία να τον γνωρίσω από κοντά, αποφάσισαοι άλλοι δίστασαν και μαρμάρωσαν στη θέση τουςπήγα στο πάγκο του. τον ρώτησα ένα δυο πράγματαδεν είχε όρεξη για κουβένταπωλούσε την πρώτη του ηχογραφημένη του δουλειάΠΑΡΑΝΟΜΗ ΚΑΣΕΤΑ 00000001τραγούδια αχνά και αχαμνά κι απεξουσιασμενα την αγόρασααπομακρυνθήκαμε με μέτρα προφύλαξηςμήπως μας παρακολουθούσαντου κράτους οι φρουροί χαιρετω
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
29 Απριλίου 2009 at 6:24 μμ
Κωστή εγώ τον έχασα στο RODEO για μια μέρα…..δυστυχώς δεν τον είδα ποτέ.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
29 Απριλίου 2009 at 6:41 μμ
Ο ιδιος έλεγε<<Ονομάζομαι Νικόλας Άσιμος. Ουχί Νίκος ουδέ Νικόλαος. Νικόλας και το Άσιμος με γιώτα.Νικόλας το λοιπον.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
29 Απριλίου 2009 at 6:43 μμ
Συμπάθα με συνοδοιπόρε Captain…Το ακριβής επίθετο του ήταν ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ του Λάζαρου…και είχε δύο παρατσούκλια… Το πρώτο στα μαθητικά του χρόνια δεν το θυμάμαι …ίσως Βίντος ή κάπως έτσι….όμως γνωρίζω ότι το Άσιμος ήταν επιλογή του τον χειμώνα του 1966 που έγραψε στον Μαστοράκη μια ανοικτή επιστολή….Μετά στην ασφάλεια γράφτηκε με τούτο το επίθετο και αργότερα του έδωσαν και ταυτότητα με το επίθετο Ασιμός…Είναι δε η πρώτη ταυτότητα που είχα δει τότε όπου έγραφε ΑΘΕΟΣ!!! Υ.Γ.Ζητώ συγνώμη γιατί το 1975 δούλεψε στο <<Σούσουρο>>…. Όμως είναι σίγουρο ότι το ποίημα γράφτηκε 1968-1971 την εποχή που ήταν στη Θεσσαλονίκη.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
29 Απριλίου 2009 at 6:44 μμ
να σται καλά
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
29 Απριλίου 2009 at 7:04 μμ
βεβαια και παλι μικρη σημασια αλλα το επιθετο του το ξερω απο βιογραφια που διαβασα παλια και κατα καιρους βλεπω διαφορα αφιερωματα και αναφερετε σαν Ασιμοπουλος εαν ειναι το ακριβες επιθετο του η το δευτερο επιθετο του δεν γνωριζω.για εξακριβωσε το και πες μου ευκολο ειναι το διαδυχτι σημερα λυνει χερια.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
29 Απριλίου 2009 at 7:19 μμ
Captain είναι εξακριβωμένο. Ήταν από την Κοζάνη είχε δύο ακόμα αδέλφια τον πατέρα του τον έλεγαν Λάζαρο και την μητέρα του Μαρία (Μαρίκα). Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1949 αλλά μεγάλωσε στη Κοζάνη και μόνο στα φοιτητικά του χρόνια έμεινε πάλι Θεσσαλονίκη. Δεν παντρεύτηκε ποτέ όμως έζησε από το 1975 με τη Λίλιαν Χ….. και απόκτησε μία κόρη το 1976. Το όνομά του ήταν Νικόλαος Ασημακόπουλος. Εκείνος λόγω που είχε γίνει γνωστός με το ΑΣΙΜΟΣ το είχε κάνει ΑΣΙΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ. Τουλάχιστον αυτά γνωρίζω από εκείνα τα χρόνια.Ναι συμφωνώ ότι δεν έχει σημασία διότι τα χαρτιά του όλα πλέων είναι στο επίθετο ΑΣΙΜΟΣΆννα
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
29 Απριλίου 2009 at 7:22 μμ
ενα κοματι απο μια βιογραφια του ποθ βρηκα προχειρη στο διαδυχτι<<Τα σχολικά βιβλία του τα διάβαζε ολόκληρα και δεν τα ξαναδιάβαζε (ή έριχνε καμιά ματιά). Τελειώνει το Λύκειο τότε Πρακτικό-Κλασσικό (θετικά μαθήματα- θεωρητικά μαθήματα). Ο Νικόλας τελείωσε Πρακτικό, μα επέλεξε θεωρητικές επιστήμες. Φροντιστήριο δεν πάτησε. Μαθαίνει (για τις τελικές εξετάσεις) τελευταία στιγμή τα Λατινικά, (τότε) μόνος του και μπαίνει στη Φιλοσοφική Θεσσαλονίκης, τμήμα Νεοεληνικό (1967). Ήθελε να πάει για δημοσιογραφία. Τελειόφοιτος ή απόφοιτος Λυκείου στελνει κάποιο γραπτό σε εφημερίδα της Θεσσαλονίκης χρησιμοποιώντας για πρώτη φορά το ψευδώνυμο “Άσιμος”. Το πραγματικό του επώνυμο ήταν Ασιμόπουλος. Όμως σιγά-σιγά σαν φοιτητής καθιερώνει το “Άσιμος” σαν επίσημο, η ταυτότητα του μένει κάποια στιγμή στην Ασφάλεια, δεν την αναζητεί. ώσπου γύρω στο ‘86 εκδίδει ταυτότητα σαν “Νικόλας Άσιμος”.>>
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
29 Απριλίου 2009 at 7:24 μμ
Να ψαξω για μια δευτερη βιογραφια του?
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
29 Απριλίου 2009 at 7:49 μμ
αν και εχεις δικιο, ψαξε καπταιν!παντως πανω στις πρασινες αραδες μου και θα βρουμε πιο ενδιαφεροντα πραματα απ το επιθετο του!καλησπερες!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
29 Απριλίου 2009 at 8:31 μμ
Ιδιαίτερη καούρα για το επίθετο δεν είχα και το είπα πριν πως μικρή σημασία έχει αλλά συνέχισα λόγω της επιμονής σαφώς και υπάρχουν πολύ πιο ενδιαφέροντα.Αλλά θέλω να παρατηρήσω κάτι, πως συνοδοιπόρος δεν είμαι κανενός απλά συνειδητά μοναχικός ταξιδιώτης(κλεμμένο αυτό από κάποιο βιβλίο του Jack Kerouac έτσι για να πουλήσω λίγη μούρη) και κάποιες φορές είμαι απλά συνοδός. (Χαριτολογώντας αυτά) 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
29 Απριλίου 2009 at 9:07 μμ
σαφως κι εγω καουρες καπταιν ειχα μονο απο την αλολιο μακαροναδα που φαγα λαιμαργα, οχι απ το πως λεγαν τον Νικολα!καλη τυχη αλητη του Νταρμα στις περιπλανησεις σου!υπ οψην πριν λιγες μερες κυκλοφορησε "η σουτρα της χρυσης αιωνιοτητας" του Κερουακ!ειμαι σιγουρη οτι θα σου αρεσει…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
30 Απριλίου 2009 at 10:23 πμ
Άσιμος…. ήταν απίστευτη μορφη…. πολύ όμορφο το αφιέρωμά σας!Την Κ.αλημέρα μου!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!